in tussen . . .

Deze site wordt tegenwoordig iets vaker ge update.

Zo kunnen de reeds geschreven bogs ook nog aangepast worden.

Dus kom regelmatig eens terug, en laat ons horen/ lezen wat je er van vindt.

Groetjes R en M.

P.S. kijk ook eens op mijn andere site;
http://renault6register.atspace.com/
Waar ik de in Nederland zijnde/rijdende Renault 6 eerste type (1969-1974) probeer te verzamelen.

7 Juni 2006

Door de Gorges de la Loire reden we naar vrienden, die ik al meer dan 30 jaar ken. Zij wonen in Unieux (78 km, west van Saint-Etienne). De ontvangst was, zoals elke keer dat ik daar kom, allerwarmst en hartelijk. Helaas bleven we maar een dag en een nacht.
Na beloofd te hebben dat we volgend jaar weer zouden komen, ging het, weer door die mooie Gorges de la Loire (via Aurec-s/Loire, Vorey, Le Puy, Pradelles, Langogne) naar Mende (163 km). Camping Tivilo, pal aan de rivier de Lot met uitzicht op de nieuwbouwwijken van Mende aan de overkant, tegen de berg op (´s avonds mooie lichtjes). In de rivier zwommen, duidelijk zichtbaar, grote en kleine forellen.
De camping heeft mooi en vooral veel sanitair. Een zwembad, waar overduidelijk aangegeven was dat je er NIET naakt mocht zwemmen.
Filet de rouget, met sla (uit Unieux meegekregen) en een fles Vin-de-Pays "Saveurs de Terre" was ons lekkere avondeten. Inmiddels raakten we aardig thuis op de skottelbraai. Elke avond hadden we toch weer bekijks, maar daar deden we ook ons best voor door volop in het zicht te gaan staan kokkerellen.
Al een paar keer was een boer met een enorme tractor plus aanhangwagen, dwars over de camping tussen de tenten en caravans door, hooi gaan halen op een akker erachter. Om 11 uur ´s avonds – iedereen, behalve wij, was al naar bed – kwam hij nog een keer. Zijn grote felle lampen en die ronkende tractor zorgde voor een angstaanjagende aanblik. Langzaam zag je overal lichtjes aangaan, en even later weer uit. Wij wisten dat hij hooi ging halen. Hij zou die avond nog een keer terugrijden, en dan zwaar beladen…

Wordt vervolgd…

6 Juni 2006

´s Ochtends was de bus ook heel snel weer afgebroken (of liever gezegd voor de rit ´opgetuigd´). Ook hier hadden we onze eigen taken en tevens een controle lijstje dat we net voor we zouden gaan rijden, even checkten: alles binnenboord? ramen en dakraam dicht? kastjes op de vergrendeling? gas uit? koelkast op 12V? Enzovoort…
Landschappelijk is dit stuk Frankrijk wel mooi, maar niet echt bijzonder. Pas bij de Loire wordt het echt mooi. Camping d´Arpheuilles in het piepkleine dorpje Saint Paul-de-Vézelin (Luzy, Bourbon-Lancy, Dompierre-s/Besbre, Lapalisse, Ambierle, 168 km) ligt in een bocht van de Gorges de la Loire. Er leidt alleen één smalle weg naar toe, 4 km lang met scherpe bochten en een paar steile hellinkjes erin. Je moet in de bochten echt vooruitkijken of er geen tegenligger aankomt. Halverwege uitwijken zit er niet in. De camping ligt tegen een steile bergwand, zodat je eigenlijk de hele dag in de zon zit. Omhaagde grasveldjes. Er is een mooi zwembad (open) en een overdekt terras met bediening.
Het eten: gegrilde forel met salade. Vin-de-Pays Charantais erbij.
Deze dag was het warm en zonnig geweest, maar ´s avonds koelde het nog erg snel af. We zijn na het eten te voet afgedaald naar het kleine strandje (behorend bij de camping) aan de oever van de Loire. Het was windstil, het zwartdonkere water glad als een spiegel en de steile hoge bergwand aan de overkant doemde donker dreigend op. Geen enkel geluid. Het was er indrukwekkend mooi.
Langs het strand lagen bootjes waarmee je op de Loire kunt varen. Zwemmen kan ook, maar wel iets later in de zomer. Wij zijn terug omhoog gelopen door een wei met koeien. Allemaal behorend bij de camping.Bij deze camping komen we zeker terug.

5 Juni 2006

De dag erna hadden we af en toe een bui. We dachten op Pinkstermaandag toch wel te kunnen tanken, maar dat gaat dus niet zomaar: alles dicht. Van een aardige mevrouw konden we, toen het toch echt van de bus moest, bij zo´n supersuper tanken op haar creditkaart, uiteraard contant terugbetaald (de Nederlandse creditkaarten werken daar dus niet als het station niet bemand is).
Camping Les Bains in Saint-Honoré-les-Bains (Langres, Châtillon-s/Seine, Semur-en-Auxois, Saulieu, Château-Chinon, 237 km) is een mooie camping. Grote, door hagen en bomen afgescheiden grasplaatsen. Wij stonden vlak langs een snelstromend watertje. Alleen het campingzwembad lijkt altijd dicht te zijn wegens verbouwing.
Binnen 20 min. na aankomst hadden we de bus ´opgetuigd´. Ons systeem werkte efficiënt: ieder zijn eigen taken, bemoei je even niet met de ander tenzij er hulp nodig is. En dan na het optuigen even zitten in de zon met een heerlijk biertje.Vanwege mijn verjaardag wilden we ´s avonds uit eten, maar wat denk je? Alles dicht! Dan maar (zwaar teleurgesteld) eten in het restaurantje op de camping. Maar dat viel mee…: leuke gezellige bediening, simpel maar goed eten en lekkere wijn uit de streek met een etiket van de camping zelf. Dit maakte toch weer veel goed.
Ons uitzicht over de camping, in Saint Honoré-les-Bains.

de volgende dag 4 Juni 2006

Volgende dag, langs de Maas (Verdun, Neufchâteau) naar Bannes (240 km), bij Langres. Een camping die we in november 2005, met 6° vorst en ´s nachts sneeuw al eens hadden gedaan. Gelukkig was het weer nu vriendelijker, maar toch weer dankbaar gebruik gemaakt van ons windscherm. Naast ons stond een Nederlandse T2-camper. Maar denk je dat we aanspraak kregen? No way… Zelfs niet toen we de skottelbraai zo opstelden dat zij precies in onze indonesische roerbakgeuren stonden. :-/
Camping Hautoreille in Bannes is een redelijk luxe doorgangscamping (het hele jaar open). Mooi sanitair en een bar die open blijft zolang er iemand zit. Hij was dus om 20.00 u. al dicht…
´s Avonds hebben we achter het windscherm met een fles Bourgeuil zitten toepen en zitten kijken naar een schijnbaar verlaten camping: wij waren om 22.00 u. de enigen die nog buiten zaten. De rest zat binnen in de caravan, voor de TV. Is dat nou kamperen?
Misschien is een doorgangscamping niet zo gezellig, maar ´s ochtends hadden we tijdens ons ontbijt genoeg te kijken naar mensen die stuntelden met het afbreken en aanhaken van de soms wel heel forse caravan. De buitenste rij liep enigszins af naar een struikenrij. Lachen als zo´n dikke gründliche oude Duitser probeert zijn enorme caravan tegen dat kleine hellinkje op achter zijn Mercedes te duwen en zijn vrouw mag geen commentaar leveren ;-). De struiken hebben het gelukkig overleefd. Van zijn vrouw weten we niets.

Beetje laat maar nu dan. . . 3 Juni 2006

Wanneer? Zomer 2006.
Waarheen? Palamós aan de Costa Brava in Spanje.
Hoe? Met onze VW-T3-camperbus, op ons dooie akkertje.
Wat is dat? Onze T3 is een luchtgekoelde VW-bus, ingericht als camper. Hij is van 1980, met 85000 km op de teller, en is sinds september 2005 ons eigendom. De bus is voorzien van twee slaapplaatsen (uit een uitvouwbare achterbank), een 220V-aansluiting, twee gasflessen, een drinkwatertank, een driepits gasstel, een koelkast (naar keuze op gas/12V/220V), een spoelbak, ruim voldoende kast- en bergruimte, en ten slotte een chemisch toilet, opgeborgen in een heel vernuftig zelfgemaakt kastje. Aan de zijkant van de bus zit een zonneluifel gemonteerd. Aan boord zijn twee grote accu´s, een huishoudaccu en een motoraccu, die beide zowel door de motor als heel simpel via de 220V-aansluiting kunnen worden opgeladen.

Afgelopen zomer 2006 zijn we met onze VW T3-camperbus naar Palamós in Spanje geweest. Een dikke 3500 km gereden met hooguit 60 km snelweg, noodzakelijk om (twee keer) een drukke grote stad te omzeilen.
De route hadden we wel enigszins vooruit gepland, maar verder was alles open: ´s avonds zouden we wel kijken wat de opties voor de volgende dag waren.
Op zaterdag 3 juni vertrokken we heel rustig en dit keer zonder problemen (via Breda, Baarle-Nassau, Turnhout, Geel, Diest, Namen, Dinant, Bouillon) naar de eerste stopplaats: Camping Municipal in Sedan (316 km). Een simpele maar goede camping, midden in de stad, aan de Maas. Geen aparte plaatsen: een groot open grasveld met hier en daar een boom. Oud, simpel, maar wel werkend sanitair.
Hier kwam het eerste probleem waar we niet aan hadden gedacht: er zijn in Frankrijk nog (veel) campings met oud stekkermateriaal. Dat hadden we niet bij ons, maar gelukkig konden we bij de receptie gratis de laatste verloop lenen.
Na installatie van de bus gelijk in zo´n supersuper wijn en bier (Kronenbourg 1664, dat is voor mij hét vakantiebier) ingeslagen en ´s avonds onze skottelbraai geprobeerd. Natuurlijk thuis ook al weleens gedaan om te kijken ´wat het inhield´, maar in het echie is het dan toch weer spannend. Roerbakgroente met kipfilet, basmatirijst en indonesische kruiden (fles Bourgogne Aligoté erbij). Reactie van de langslopende campinggenoten: Ça sent bien ! (oftewel: dat ruikt lekker !). Vanwege de Pinksteren hadden we voor twee dagen eten van thuis meegenomen. Terecht, want met Pinksteren is alles in Frankrijk twee dagen dicht.Het koelde ´s avonds toch behoorlijk af (12 °C). Ons zelfgenaaid windscherm van bouwplastic, dat met klittenband aan de zonneluifel kon worden gemonteerd, kwam uitstekend van pas. We genoten van onze bus die, bespraken we, alles bood wat we nodig hadden. Zelfs zonder camping zouden we het best een paar dagen uithouden. Het enige dat we in feite niet hadden in de bus, was een douche.